"Bir kitap okudum hayatım değişti diyebilmeyi çok isterdim.Ama bir adam tanıdım ve hayatımın içine etti." sloganı (!) ile sükse yapmış, dizüstü edebiyat kitabı.
Roman falan değil, bildiğiniz kız kendi hayatını anlatıyor. Bu tarz okuduğum ilk kitap PuCCa'ya ait olunca, bunu da biraz PuCCa özentisi bulmadım değil. Yani anlatırkenki takındığı tavır, kızma şekli, düşünce tarzının belli bir kısmı aynı onun gibi. Çok içten gelmedi aslında bana, biraz yapmacık kokuyor gibi.
Pelin ismindeki baş karakterimiz 4 yıllık ilişkisinin ardından, hiç olmasını beklemediği, her şeyin iyi gittiğini düşündüğü bir anda sevgilisi tarafından terk edilir. Henüz terk etme acısına katlanamamışken, herif gider başka bir kadınla da evlenir. Bunun üzerine de Pelin, neredeyse her önüne gelen erkekle sevgili olur, gerçek aşkı bulmaya çalışır, ama onlarla da sevişir falan yani öyle tabuları yok. Zaten kendi de diyor, ben evlenilecek değil eğlenilecek kızım diye...
Kitabı okurken istemsiz olarak, kendim ile kızı karşılaştırdım. O kadar farklıyız ki şaştım kaldım. Kızın nerdeyse hiç tabusu yok. Hemen hemen bizim yaşlarımızda anladığım kadarıyla ama kendi evinde yaşıyor, hemen hemen her sevgilisi ile sevişiyor, kafasına esince tatile gidiyorum ben diyip tek başına Paris'lere kadar gidebiliyor ve ailesi de bunlara he kızım, süper kızım, iyi etmişsin kızım diyor olmalı, keza hiç onlardan dert yanmamış bu konularda. Türk toplumunda yetişmeyecek bir kız örneği bence. Bizim ailelerimiz daha baskıcı, daha kuralcı, belli tabular var kafamızda, bazı şeylerden bebekler gibi, dokunsak cız olacakmışız gibi korkuyoruz ve kaçıyoruz. Çoğu zamanda bu tarz özgürlüklere, bu kadar özgür olmaya açık olarak yetişmiyoruz (yetiştirilmiyoruz) ve hazır olmuyoruz.
Tamam kızı çok çekiştirdim, azcık da kitaptan bahsedelim: Kitap aslında eğlenceli, hele bir kaç bölümde okurken gülmekten gözümden yaş geldi. Bazı yerlerde sıkıldım ama. Sıkıldığım "kızın herşeyi biliyorum ben, her erkeği elimde,avcumda oynatırım, ilişki kitabını yazdım ben" şeklindeki egosu. Her bir erkekte bir kusur buluyor, o kusurdan da hemen nem kapıyor. Sanki sen süpersin, dört dörtlüksün yaa hayret bir şey dedirtiyor insana. (Evet fark ettim, gene kıza sardım. :)) Her neyse, bazı yerleri komik, bazı yerleri sıkıcı(!), gerçek olduğuna bazı yerlerde hiç inanmadığım ama bazende oha bende yaşadım bu durumu dediğim bir kitap. Dizüstü edebiyat sevenler için vakit geçirticek bir kitap.
okunacaklar listesine alındı bile. Bloğumda çekiliş var beklerim sizi de