Serinin ilk kitabından "Burada" bahsetmiştim. Bu da 2.kitabımız efendim. Bunun sloganı ise "Bence bana aşık olmak sana çok yakışırdı."
Malumunuz iş,güç,okul,uğraş derken vaktim kalmadı kitap okumaya da, bir şeyler yazmaya da. Dolayısıyla blog da boş boş kendi halinde kaldı yavrucak. Neyseki şu 1 haftalık tatilimi fırsat bilip hemen aldım elime kitabımı ve bir solukta, bir oturuşta okudum!
Bu kitapta yazarımız kızcağız 4 yıllık ilişkisini anlatıyor. Aslında serinin ilk kitabı 2.kitap olmalıymış diye düşündüm. Yoksa ben mi yanlış sırada okudum, anlamadım ya neyse. :)
Dediğim gibi kızımız 4 yıllık ilişkisini, bundaki yanlışlarını doğrularını, aşkını, kızgınlıklarını, hatalarını, kıskançlıklarını, bir nevi derinlemesine(!) özel hayatını anlatıyor bizlere. Dolayısıyla da çok fazla dikkat ve kafa vermeden rahatça okuyabiliyorsunuz. Dizüstü edebiyatı işte bu yüzden seviyorum. Bence kafa dağıtma konusunda birebirler. :) Bu kitapta da yine çok güldüğüm ve yine çok abartı(!) bulduğum yerler oldu. Yine önceki sefer de olduğu gibi kızın anasını babasını düşündüm. Yani onlar bu kitabı okudu mu? Okuduysa ne tepki verdi diye merak ettim,durdum. Merak edilmeyecek gibi değil ki! Benim anam-babam okusa mesela bu kitabı ve ben yazmış olsam bunu, sıçtım yani. Evlatlıktan reddedildim, ne biçim bir evlat oldum ben olur. :) O yüzden yine önceki dediğimi tekrarlıyorum: Bu kız bizim gibi yetiştirilmemiş anacım. Yok yani farklı Türkiye'lerin insanlarıyız. :)
Bu arada kitabın bitiş kısmını çok sevdim. O yüzden burada paylaşmak istiyorum:
"Masumiyet Müzesi,"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum" diye başlar. Belki Orhan Pamuk bilmiyordu ama, ben biliyordum; o an hayatımın en mutlu anıydı."
Kısacası, okuyun kitabı bence. Özellikle tüm kızlar okusun. Bir çok taktik öğrenirsiniz, onunla kalmaz gülersiniz, eğlenirsiniz. Ama okuduklarınız da sizin hayatınıza çok yabancı gelirse, işte o zaman şaşırmayın sakın benden söylemesi!
0 yorum:
Yorum Gönder