"Aslında dostluklar da kardanadam gibidir; eriyecekleri biline biline inşa edilir."

Biz bilgisayar mühendislerinin asosyal oldukları ezelden beri bilinen bir şey.Birçoğumuz yalnız insanlarınız,çok fazla dostumuz yok.Olan varsa da gerçekten istisnadır.Ama unutmayın bilgisayar mühendisinden kastım,gününün tamamını bilgisayar başında geçirme potansiyeli olanlar..Yoksa o kadar çok ben mühendisim diye geçinen var ki..Neyse konumuz o değil.

2012 yılı bana dostlarım açısından pek mutluluk getirmedi diyebilirim.Bu yüzden üzgünüm, aslında üzgün olmaktan daha çok kırgınım.

"Ben aslında çok kırılgan bir insan değilim;ama dostlarım dediklerim beni kırmak için sıraya girmiş gibiler.."

İlk olarak dostum dediğim,ailemin dahi kardeşim olarak gördüğü canım ciğerim kuzu sarmam doğum günümü kutlamayı unuttu.Sonra da dalgınlığıma,dikkatsizliğime gelmiş,kusura bakma dedi.O kadar basit yani.Doğum günümü normal alalede bi insan kutlamasa,umrum olmaz.Ama insan dostum dediklerinden böyle şeylerde incelik beklemiyor değil.Yinede canı sağolsun.Ama bilsin isterim ki,kırgınım ona...

Bir diğer dostum bildiğim,kardeşim dediğim, hasta olduğum için onla görüşemeye gidemediğimden dolayı tribin Allahını attı.İnsanlar "hastayım" derken abartıyorum zannediyor sanırım.Oysaki ben yataktan bile kalkamıyodum.-Bu olay 2011'in sonlarına doğru olmuştu ama bunu da 2012 den sayıyorum ben.-Neyse,onun da canı sağolsun.Ama o günden sonra pek nasılsın mesajı almadım ondan.Geçmişi hatırlıyorum da,lise zamanlarına dönüyorum da,yaz oldu mu her çarşamba sinemaya giderdik beraber.Bazen o günleri özlediğimi hissediyorum.

Sonra gelelim en son olaya,bir diğer can ciğer kuzu sarmama...

Diğer insanlar dostlarını nasıl seçiyor,neye göre değerlendiriyor,neyini seviyor bilmiyorum ama benim için "dost" dediklerim,kötü günümde yanımda olmalı,beni de kötü günlerinde yanlarında istemeliler.Eğer "dostum" dediğim kötü gününde yanında olmamı istemiyorsa,beni dostu olarak gördüğünden şüpheye düşerim.Sorgulamaya başlarım herşeyi.

Hani derler ya "acı paylaştıkça azalır,mutluluk paylaştıkça çoğalır" ben de buna inanıyorum.Ben sevdiğim insanların acısını da mutluluğunu da paylaşmalıyım.Ben böyle biriyim.Bugüne kadar da böyleydim;bundan sonra da böyleyim,böyle olmaya devam edicem!

"Yalnızlık bir ilaç mıdır? Yoksa,hastalığın ta kendisi mi?"

Düşünüyorum da yalnızken de iyiyim ben.Dost bildiklerim,dostum olmak istemiyorsa,beni önemsemiyorsa,benle birşeyleri paylaşmıyorlarsa olmasalar da olur.Canları sağolsun herkesin.Kimseyle yok derdim.Kimseye kızgın değilim,ahım yok vahım yok.Sadece kırgınım.Kırıldım.

Yazının anafikri : " Dost dediğiniz, sadece arkadaşınız olabilir."