Yeni Rüyam: Barbie Sevdası!

27 Ocak 2012 Cuma
Hava soğudu,ondan bi taraflarım açık kaldı sanırım.Bunun sonucunda da gene o egzantirik rüyalarımdan birini gördüm.

Rüyamda Liseye gidiyordum.Okula girmek için sıraya geçmiştik.O sıra her zaman yapılan "düzgün öğrenci" kontrolü vardı. Zamanında herkesin okulunda böyle bir kontrol var mıydı bilmiyorum ama bizim okulda her sabah yapılırdı.Sürekli öğrencinin makyajı var mı,hırkası ceketi var mı,eteği uzun mu kısa mı,gömleği içerde mi,saçı açık mı,ayağında spor ayakkabı var mı diye bakılırdı.Her neyse işte ben de o gün ayağıma siyah beyaz converse giymiştim. Müdür yardımcısı ayakkabında beyazlık var,olmaz diyip beni okula almadı.Ben de eve geri döndüm.

Eve bir döndüm ki ne göreyim,Eren,Çiğdem ve Ceyhun bizdeler.Napalım napalım dedik,Eren barbie oynayalım yaaa dedi. Başladık Barbie oynamaya.Önce Barbie eşyalarını paylaşmaya başladık.Ben pembe bir yastık kılıfı ve beyaz bir çarşaf seçtim.Tam onu bebeğimin yatağına sericekken babam aradı."Napıyosunuz siz,sapık mısınız,bu yaşta Barbie oynanır mı,çabuk eve gel" diyip bağırdı bana.Ulan zaten evimdeydim,nereye gidicektim ki başka? Neyse dedim benim gitmem lazımmış gençler.Eren ık bık etti,ama dedi ben çok istiyordum oynamak.E dedim siz oynayın,tamam dediler.Ceyhun eşyaları paylaştıktan sonra napıcaz diye sordu.Çiğdem de tabiki bebeklerimizi oynatıcaz diyip,barbiesini konuşturdu.

Sonra birden Çok Güzel Hareketler Bunlar'daki Eser Yenerler,Zeynep Koçak ve Pelin Öztekini gördüm,Eren,Ceyhun ve Çiğdem birdenbire kaybolmuş yerine bunlar gelmişti.Eser,Zeynepi sırtına aldı,atçılık oynadılar.Çok özendim, benim niye atım yok diye üzüldüm.Pelin üzüntümü gördü,o da beni sırtına aldı.Sonra yorulduk,uyumak için yatalım dedik.Ben uyurken Peline baktım ve minik kuşum diye sevdim onu.(Burası ne alaka,hiç bilmiyorum.) Bunu diyince Eser ve Zeynep gülmeye başladı ama onları hiç kale almadım.

Uyku tutmadı beni sonra,(sanırım içimde bir inception yok benim) televizyonu açtım.Bi baktım Muhteşem Yüzyıl var.Dağ gibi bir yerde Sülüman ve Hürrem var.Hürrem hamile,ağlıyor.Ve diyorki "Pargalı ölemezsin,sen benim en yakın dostumsun.!?" Sülüman soruyo,Hürrem iyi misin diyo.Evet diye karşılık veriyo Hürrem.Sonra nerden bulduysa bir iğne alıyo eline ve göbeğine batırıyo.Ahhhh diye bağırıyo(Ulan diyorum amma aptal karısın,iğneyi niye göbeğine batırıyosun)Bağırması bitince de doğuruyorum Sülüman,sana şehzade vericem diyip gülüyo.

Bunlar olurken Annem içerden kahvaltı hazır diye bağırdı ve uyandım.Kim bilir,annem bağırmasa daha neler görücektim!

0 yorum:

Yorum Gönder