Bazen paylaşmak istemezsin,sadece sana kalsın istersin ve anlatamazsın ya!..

Bazen bir bakmışsın bir şey olmuş, ama hiç ummadığın, beklemediğin bir anda ve birisinden. Bunu ona hiç konduramamışsın ama öğrendiğin şeyi de söyleyen kişi kale alınmıcak bir kişi de değil o zaman taşlar yerine oturmasa da aklınızda bir yerlerde soru işaretleri kalıyor.

En güzel çarenin sitem edip zamana bırakmak olduğuna karar veriyorsun. "Neden?", çünkü zaman herşeyi gösterecek bunu biliyorsun. Sosyal medya üzerinden sitem ediyorsun ve sonra etmez olaydım diyorsun. "Neden mi?" Çünkü olay öyle başka boyutlara gidiyor ki, bir bakıyorsun...

Kimseye olayın ne olduğunu, kim olduğunu söylemek istemedim. Kimi dostlarım çok sorgulamadı, kimi dostlarımınsa dostluklarından aforoz edildim. Halbuki kimseyi üzmek ya da kırmak değildi amacım. Kendimle çeliştiğim, konduramadığım bir şeyi, doğru olmasını istemediğim, düşünemediğim duyduklarımı dillendirmek...

Birgün gelecek bu duyduğum şeyin doğru olup olmadığı ortaya çıkacak. O zaman, doğruysa duyduklarım o kişi öğrenecek, ama ya yanlışsa? Kimse yanlışsa ne olacak diye düşünmüyor. İşte ben bunu düşündüğüm için kimseye anlatmak istemiyorum.

Ya yanlışsa? Sen böyle bir şeye nasıl inandın demez mi? İşte o zaman ben nasıl onun yüzüne bakarım? Asıl o zaman her şey sona ermez mi?

Sizin de kendinize sakladığınız, dostum dediklerinizden bile sakladığınız şeyler yok mu? Bu da ilk defa bende saklı kalsın istedim. Sadece kendim için değil arkadaşlık içinde... Çok mu şey istedim???